Μαρία από την Καλαμάτα

Το πρώτο λάδι της Μαρίας Κουτσοδημητροπούλου!

• Αρωματικότατο και γευστικότατο.
• 305 γραμμάρια λάδι από 3,2 κιλά ελιές.
• Με μπλέντερ, μίξερ, τουλπάνι και αυτοσχέδια πρέσα.

η Μαρία μας περιγράφει την διαδικασία που ακολούθησε

Περίοδος συγκομιδής ελιών και μου γεννήθηκε η απορία τι είναι το λάδι και πως παράγετε. 

Πολλές ερωτήσεις σε παλαιούς, νεότερους, κάπως ειδικούς, εντελώς άσχετους με εικόνες από το παρελθόν ή ιστορίες καταγεγραμμένες στη μνήμη... Κι όμως υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που κάποτε είδαν κάποιον να παράγει λάδι κατ' οίκον! 

Αφού έγινε η συλλογή των πληροφοριών ακολούθησε η συλλογή των ελιών. Ελιές  διαλεγμένες μία μια με το χέρι! Το αποτέλεσμα...3200γρ! 

Τις ξέπλυνα καλά για να απομακρυνθούν τυχόν επικαθήσεις. Κάποιος μου είπε να τις βάλω σε ζεστό νερό για για 5-10 λεπτά για να μαλακώσουν, κάποιος άλλος μου είπε οτι το ζεστό νερό επιδρά αρνητικά στην ποιότητα του λαδιού ...έτσι κι εγώ δεν τις έβαλα σε νερό!

Ξεκίνησα την πολτοποίηση με το χαβάνι...άκρος  παραδοσιακή διαδικασία, αλλά γρήγορα το αντικατέστησα με ηλεκτρικό multi, χάριν ευκολίας. 

Ο πολτός είναι έτοιμος, και το μίξερ για ανάδευση... Η διαδικασία αυτή κράτησε 30 λεπτά. Αν δεν έχετε σταθερό μίξερ σκεφτείτε κάποια πατέντα από πριν για να μην το κρατάτε στο χέρι τόση ώρα!

(*** τα κουκούτσια έχουν μείνει ανέπαφα αλλά αυτό δεν μας πειράζει!)

Μετέφερα τον πολτό στο τουλπάνι (βαμβακερή γάζα πυκνής ύφανσης) το οποίο το είχα τοποθετήσει σε ένα σουρωτήρι.

Με αυτή την διαδικασία έχουμε τον διαχωρισμό της σάρκας από τους χυμούς.

Προκειμένου να συλλέξω όσο το δυνατόν περισσότερη ποσότητα από χυμούς μετέφερα το τουλπανι με τον πολτό στην αυτοσχέδια πρέσα μου...ανακάλυψη τελευταίας στιγμής!! 

Αφού κατάφερα να βγάλω οσο περισσότερο χυμό γίνεται, τον μετέφερα σε ένα μεγάλο μπολ.  Καλό σε αυτή την περίπτωση είναι η χρήση στενόμακρου δοχείου. Αφήνουμε το μείγμα να ηρεμήσει, έτσι ώστε να κάτσουν τα βαριά στοιχεία και στην επιφάνεια να μείνει το λάδι.

Το λάδι το μετέφερα με κουτάλι σε άλλο δοχείο και επανέλαβα τη διαδικασία.

Το αποτέλεσμα είναι ένα λάδι 305γραμαρίων ανοιχτού πράσινου χρώματος, θολό, πολύ γευστικό και μυρωδάτο.

Τα σχόλια που πήρα απ όσους το δοκίμασαν ήταν πολύ θετικά με αποκορύφωμα το σχόλιο ηλικιωμένου κυρίου  “είναι σαν το λάδι που τρώγαμε μικρά”.

Το συναίσθημά μου απ’ όλη τη διαδικασία είναι η υπέρτατη χαρά. Τα κατάφερα, έμαθα πως γίνεται, ξέρω οτι γίνεται τελικά, σπίτι με ότι μέσα έχουμε- ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ.

Είναι μια γνώση που δεν θέλω να χαθεί και γι αυτόν το λόγο θα προσπαθήσω να το μοιραστώ με τους γύρω μου με κάθε τρόπο.

Στόχος είναι κάθε χρόνο να κάνω το δικό μου home made λάδι και να το προσφέρω με φρεσκοζυμωμένο ψωμί σε εκλεκτούς φίλου...

Δοκιμάστε το!