ΑΡΘΡΟΝ 2. ΟΡΟΙ ΔΟΜΗΣΕΩΣ

ΑΡΘΡΟΝ 2.  ΟΡΟΙ  ΔΟΜΗΣΕΩΣ 
 1.  Τα  ελάχιστα  όρια  εμβαδού  και  διαστάσεων  ως  και  οι  λοιποί όροι  και  περιορισμοί  δομήσεως  των  οικοπέδων  των  κειμένων  εντός των  τομέων  Α,  Β,  Γ,  Δ  και  Ε  καθορίζονται  ως  κάτωθι: 
           1.  Δια  τους  τομείς  Α,  Β  και  Δ. 
                 Ελάχιστον  πρόσωπον:  δώδεκα  μέτρα  (12  μ.). 
                 Ελάχιστον  βάθος:  δέκα  οκτώ  (18  μ.). 
                 Ελάχιστον  εμβαδόν:  τριακόσια  τετραγωνικά  μέτρα (300  τ.  μέτρα). 
           2.  Δια  τον  τομέα  Γ. 
                 Ελάχιστον  πρόσωπον:  δέκα  οκτώ  μέτρα  (18  μ.). 
                 Ελάχιστον  βάθος:  είκοσι  πέντε  μέτρα  (25  μ.). 
                 Ελάχιστον  εμβαδόν:  εξακόσια  τετραγωνικά  μέτρα (600  τετρ.  μέτρα). 
         3.  Δια  τον  τομέα  Ε. 
               Ελάχιστον  πρόσωπον:  είκοσι  πέντε  μέτρα  (25  μ.). 
               Ελάχιστον  βάθος:  τεσσαράκοντα  μέτρα  (40  μ.). 
               Ελάχιστον  εμβαδόν:  δύο  χιλιάδες  τετραγωνικά  μέτρα (2000  τ.  μέτρα). 
           4.  Κατά  παρέκκλισιν  των  προηγουμένων  παρ.1,  2  και  3  του παρόντος  άρθρου  θεωρούνται  άρτια  και  οικοδομήσιμα  οικόπεδα  εφ' όσον  έχουν  κατά  την  ημέραν  δημοσιεύσεως  του  παρόντος,  εμβαδόν  και διαστάσεις  τας  καθοριζομένας  υπό  του  ΠΔ/25-7-79  (ΦΕΚ-401/Δ)  "περί τροποποιήσεως  των  όρων  και  περιορισμών  δομήσεως  των  οικοπέδων, των  κειμένων  εντός  των  νομίμως  υφισταμένων  προ  του  έτους  1923 οικισμών  των  στερουμένων  εγκεκριμένου  ρυμοτομικού  σχεδίου. 
           5.    Οικόπεδον  εμπίπτον  εις  τους  περισσοτέρους  του  ενός τομείς  είναι  άρτιον  και  οικοδομήσιμον  με  τους  όρους  του  τομέως εις  ον  εμπίπτει  το  μεγαλύτερον  τμήμα  αυτού. 
           6.  Σύστημα  δομήσεως  ορίζεται  των  πτερύγων.  Η  Επιτροπή Ενασκήσεως  Αρχιτεκτονικού  Ελέγχου  δύναται  κατά  την  κρίσιν  της  να μεταβάλη  την  θέσιν  του  κτιρίου  εντός  του  οικοπέδου  είτε  δια λόγους  διατηρήσεως  υφισταμένης  παλαιάς  οικοδομής,  είτε  επί  σκοπώ εξασφαλίσεως  ή  διατηρήσεως  της  παραδοσιακής  κλίμακος  του  οικισμού και  εις  τας  υπό  ανέγερσιν  οικοδομάς.  Προς  τούτο  η  ΕΕΑΕ.  δύναται 
να  χορηγή  προέγκρισιν  και  επί  υποβαλλομένων  προσχεδίων. 
           7.  Μέγιστον  ποσοστόν  καλύψεως  των  οικοπέδων  ορίζεται: 
           Δια  τον  τομέα  Α  εννενήκοντα  επί  τοις  εκατό  (90%)  της επιφανείας  αυτών. 
           Δια  τον  τομέα  Β  εβδομήκοντα  επί  τοις  εκατό  (70%)  της επιφανείας  αυτών. 
           Δια  τους  τομείς  Γ  και  Δ  εξήκοντα  επί  τοις  εκατό  (60%)  της επιφανείας  αυτών. 
           Δια  τον  τομέα  Ε  τριάκοντα  επί  τοις  εκατό  (30%)  της επιφανείας  αυτών. 
           8.  Συντελεστής  δομήσεως  των  οικοπέδων  (σ.δ.)  ορίζεται: 
Δια  τον  τομέα  Α  ένα  και  τεσσαράκοντα  εκατοστά  (1,40). 
Δια  τον  τομέα  Β  ένα  και  είκοσι  εκατοστά  (1,20). 
Δια  τους  τομείς  Γ  και  Δ  ογδοήκοντα  εκατοστά  (0,80). 
Δια  τον  τομέα  Ε  τεσσαράκοντα  εκατοστά  (0,40). 
           Κατ'  εξαίρεσιν  επιτρέπεται  η  ανέγερσις  οικοδομών  συνολικής επιφανείας  όλων  των  ορόφων  όχι  μείζονος  των  εκατόν  τετραγωνικών μέτρων  (100  τ.μ.)  και  υπό  την  προϋπόθεσιν  ότι  δεν  θα  προκύπτει ποσοστόν  καλύψεως  των  οικοπέδων  μείζον  του  εννενήκοντα  επί  τοις εκατόν  (90%). 
           9.  Εις  τον  συντελεστή  δομήσεως  των  οικοπέδων  προσμετρώνται οι  χώροι  των  οποίων  η  οροφή  υπέρκειται  της  στάθμης  του περιβάλλοντος  αυτού  φυσικού  ή  προϋφισταμένου  τεχνητώς διαμορφωμένου  εδάφους  πέραν  του  ενός  μέτρου  και  είκοσι  εκατοστών (1,20  μ.). 
           10.  Ανεξαρτήτως  εμβαδού  οικοπέδου  δεν  επιτρέπεται  η  εντός αυτού  ανέγερσις  κτιρίου  συνολικού  υπέργειου  όγκου  μείζονος  των χιλίων  πεντακοσίων  κυβικών  μέτρων  (1300  κ.μ.)  δια  τους  τομείς  Α, Β  και  Δ  και  δύο  χιλιάδων  κυβικών  μέτρων  (2000  κ.μ.)  δια  τους τομείς  Γ  και  Ε. 
           Δι'  όγκον  κτιρίου  μείζονα  των  ως  άνω,  επιβάλλεται  η διάσπασις  αυτού  εις  ανεξάρτητα  κτίρια.  Κατ'  εξαίρεσιν  επιτρέπεται η  υπέρβασις  των  κατά  τα  ως  άνω  οριζομένων  όγκων  προκειμένου  περί κοινωφελών  κτιρίων,  ενώ  δια  τους  τομείς  Γ  και  Ε  η  εξαίρεσις δύναται  να  ισχύη  και  δια  τουριστικά  τοιαύτα.            Δια  τας  περιπτώσεις  αυτάς  απαιτείται  κατ'  αρχήν  έγκρισις της  ΕΕΑΕ  τόσον  του  αιτουμένου  όγκου  όσον  και  της  προμελέτης  του ανεγερθησομένου  κτιρίου. 
           Η  υποβληθησομένη  προμελέτη  θα  περιλαμβάνη  α)  τοπογραφικόν της  περιοχής  εις  ο  θ'  απεικονίζεται  τόσον  το  προς  ανέγερσιν κτίριο,  όσον  και  τα  τυχόν  υφιστάμενα  όμορα,  β)  φωτογραφίαι  του αμέσου  προς  το  αναγερθησόμενον  κτίριον  περιβάλλοντος  και  γ) κατόψεις,  τομαί  και  όψεις  του  ανεγερθησομένου  κτιρίου  υπό  κλίμακα 1:100  τουλάχιστον. 
           11.  Ο  μέγιστος  αριθμός  ορόφων  ορίζεται  εις  δύο  (2) ανεξαρτήτως  πλάτους  οδού.  Επιτρέπεται  η  κατασκευή  τρίτου  ορόφου, εφ'  όσον  ο  όροφος  ούτος  προκύπτει  μόνον  λόγω  κλίσεως  του  εδάφους και  άνευ  υπερβάσεως  του  συντελεστού  δομήσεως  του  οικοπέδου. 
           12.  Το  μέγιστον  επιτρεπόμενον  ύψος  των  διωρόφων  κτιρίων, ορίζεται  ως  ακολούθως:  Εις  ουδεμίαν  θέσιν  των  όψεων  αυτών επιτρέπεται  να  υφίσταται  ύψος  υπερβαίνον  τα  επτά  μέτρα  (7  μ.) μετρούμενον  από  του  φυσικού  εδάφους  ή  του  προϋφισταμένου  τεχνητώς διαμορφωμένου  τοιούτου,  εις  την  εξεταζόμενην  θέσιν  του  κτιρίου μέχρις  του  υψηλοτέρου  σημείου  αυτού  μη  συμπεριλαμβανομένης  της στέγης  ή  του  στηθαίου. 
           Το  κατά  τα  ως  άνω  οριζόμενον  ύψος  δύναται  να  εξικνήται μέχρι  των  δέκα  μέτρων  (10  μ.)  εις  τας  θέσεις  εκείνας  του  κτιρίου όπου  λόγω  κλίσεως  του  εδάφους  δημιουργείται  τρίτος  όροφος  κατά  τα εν  παρ.11  του  παρόντος  άρθρου  οριζόμενα. 
           Η  ΕΕΑΕ  δύναται  κατά  την  κρίσιν  της  ν'  αυξομειώση  τα  ως ανωτέρω  οριζόμενα  ύψη  μέχρις  ενός  μέτρου  (1  μ.)  εφ'  όσον  τούτο κρίνεται  απαραίτητον:  α)  δια  την  προσαρμογήν  του  κτιρίου  εις  τα παραδοσιακά  πρότυπα  του  αμέσου  περιβάλλοντος,  άνευ  όμως υπερβάσεως  του  επιτρεπόμενου  αριθμού  ορόφων  και  συντελεστού δομήσεως,  β)  δια  να  επιτευχθή  το  ελάχιστον  απαιτούμενον  ελεύθερον ύψος  επιτρεπομένης  νομίμως  προσθήκης  ορόφου  επί  υφισταμένου παλαιού  ισογείου  κτίσματος. 
           Το  ύψος  των  ισογείων  τμημάτων  κτιρίου  δεν  επιτρέπεται  να υπερβαίνη  τα  τέσσερα  και  πεντήκοντα  εκατοστά  του  μέτρου  (4,50  μ.) μετρούμενον  κατά  τ'  ανωτέρω.  Ελάχιστον  ελεύθερο  ύψος  ορόφων ορίζεται  δύο  μέτρα  και  τεσσαράκοντα  εκατοστά  του  μέτρου (2,40  μ.). 
           13.  Υπεράνω  του  μεγίστου  επιτρεπόμενου  ύψους  των  κτιρίων απαγορεύεται  οιαδήποτε  κατασκευή,  πλην  στέγης,  καπνοδόχων, αεραγωγών,  στηθαίων  μέχρις  ύψους  ενός  μέτρου  (1  μ.)  από  της στάθμης  του  δώματος  και  εφ'  όσον  κρίνεται  απαραίτητον  κτιστής δεξαμενής  αποθηκεύσεως  ύδατος  των  απολύτως  αναγκαίων  ελαχίστων διαστάσεων  και  ύψους  πάντως  όχι  μείζονος  του  ύψους  του  στηθαίου. 
           Αι  κατασκευαί  αυταί  επιβάλλεται  να  έχουν  μορφήν, διαστάσεις,  κλίσεις  κλπ.  απολύτως  συμφώνους  προς  τα  παραδοσιακά πρότυπα.  Επίσης  επιτρέπεται  η  εγκατάστασις  ηλιακών  συλλεκτών. 'Οταν  το  κτίριο  καλύπτεται  με  στέγην,  οι  ηλιακοί  συλλέκται  θα ενσωματώνονται  εις  αυτήν  και  εφ'  όσον  τούτο  δεν  είναι  τεχνικώς εφικτόν  θα  επικάθηνται  αυτής  ακολουθώντες  την  κλίσιν  της,  το  δε δοχείον  αποθηκεύσεως  του  θερμού  ύδατος  θα  τοποθετείται  κάτωθεν αυτής. 
           'Οταν  το  κτίριο  καλύπτεται  δι'  οριζοντίου  πλακός  δώματος επιβάλλεται  να  μην  υπέρκειται  του  στηθαίου  του  δώματος. Τοποθέτησις  καπνοσυλλεκτών  δεν  επιτρέπεται. 
           14.  Εις  περίπτωσιν  ανεγέρσεως  οικοδομής  εις  αντικατάστασιν παλαιάς  τοιαύτης  υφισταμένης  κατά  την  δημοσίευσιν  του  παρόντος,  η νέα  οικοδομή  τοποθετείται  υποχρεωτικώς  εις  την  θέσιν  της  παλαιάς. Αλλαγή  θέσεως  της  νέας  οικοδομής  δύναται  να  επιτραπή  μόνον κατόπιν  εγκρίσεως  της  ΕΕΑΕ.  Τ'  ανωτέρω  άνευ  υπερβάσεως  των  όρων δόμησης  του  τομέως  εις  τον  οποίον  υπάγεται  το  οικόπεδον. 
           Η  ύπαρξις  και  η  θέσις  της  παλαιάς  οικοδομής  εντός  του οικοπέδου  και  εν  σχέσει  προς  τας  ομόρους  ιδιοκτησίας αποδεικνύεται  δια  τοπογραφικού  διαγράμματος  και  φωτογραφιών θεωρουμένων  υπό  της  Δημοτικής  ή  Κοινοτικής  Αρχής. 
           15.  Απαγορεύονται  αι  κατασκευαί:  α)  κτιρίων  επί υποστηλωμάτων  (SYR  PILOTIS)  και  β)  λυομένων  οικίσκων  εις ολόκληρον  την  περιοχήν  των  νήσων  Καλύμνου,  Τελένδου  και  Ψερίμου. 
           16.  α)  Κατά  την  ανέγερσιν  νέων  οικοδομών  τηρείται  η  τυχόν διαμορφωμένη  οικοδομική  γραμμή. 
           β)  'Οταν  το  πλάτος  της  οδού  είναι  μικρότερον  των  τεσσάρων (4,00  μ.)  η  οικοδομή  τοποθετείται  εις  απόστασιν  τουλάχιστον  δύο μέτρων  (2.00  μ.)  από  τον  άξονα  αυτής. 
           γ)  Εις  τους  παραλιακούς  οικισμούς  ή  τμήματα  αυτών  εις  τους οποίους  ισχύουν  οι  όροι  και  περιορισμοί  δομήσεως  του  τομέως  Δ  τα κτίρια  τοποθετούνται  εις  απόστασιν  τριάκοντα  μέτρων  (30  μ.)  από την  γραμμήν  αιγιαλού. 
           δ)  Εις  παραλιακούς  οικισμούς  ή  τμήματα  αυτών  εις  τους οποίους  ισχύουν  οι  όροι  και  οι  περιορισμοί  δομήσεως  του  τομέως  Ε, τα  κτίρια  τοποθετούνται  εις  απόστασιν  εξήκοντα  μέτρων  (60  μ.)  από την  γραμμήν  αιγιαλού. 
           ε)  Κατά  παρέκκλισιν  των  εδαφ.γ  και  δ  της  παρούσης παραγράφου  επιτρέπεται  η  επισκευή,  μετασκευή,  αποκατάστασις  ή αναστήλωσις  νομίμως  υφισταμένων  κτιρίων  κατόπιν  εγκρίσεως  της ΕΕΑΕ.